پیش نوشت: این قسمت شامل دو اپیزود حدودا یک ساعته است. پیشنهاد می‌کنم هردو اپیزود رو گوش بدین.
خلاصه
سحر کشوری یکی از همان آدم های معمولی ای هست که همیشه دوست داشتم با آنها صحبت کنم.
آدمهایی که با بودن در جمع بدون کمترین خصلتی برای نمایش پررنگ بودن خودشان تاثیر می گذارند و یکهو می بینی که یک جمعی به واسطه وجود این آدمها پیشرفت کرده و به جایی رسیده.
من با سحر خیلی دیر آشنا شدم. حدودا چند ماه قبل از مهاجرتم.
نفهمیدم چطور شد که آمد وسط عصردیدنی و یک روزی دیدم که روبروی من نشسته. به شدت کم حرف به نظر می رسید. آنقدر که فکر می کردم شاید خجالتی است و بد نباشد که هی سر دوربین را به سمتش کج کنیم تا بیشتر حرف بزند و نظراتش را بیشتر بدانیم.
عمر بودن من در عصردیدنی تهران کوتاه بود و بعدها که تیم اجرایی عصردیدنی کامل شد، یکهو دیدم سحر هم توی تیم حضور دارد.
خوشحال شدم. از این رو که حس می کردم مثلا قرار است به این آدم کمک کنیم که از این حال کمرویی بیرون بیاید.
بعدها فهمیدم کل تصور من از سحر اشتباه بوده. یک قضاوتی که البته تا امروز هیچ وقت بیانش نکرده بودم.
سحر توی برقراری ارتباط با آدمها اینقدر خودش را در حد آن آدم نشان می دهد که گاهی آدم حس می کند سالها با هم دوست صمیمی بوده اند بدون اینکه خبر داشته باشد. انگار تمام سختی هایی را که کشیدی تحمل کرده و حالا که دارد حرف می زند چکیده این همه سال است که در دنیای دوستی با هم گذرانده اید. یک جوری از اتفاق های زندگیش حرف می زند که انگار ما قبلا شاهدش بوده ایم و حالا فقط دارد تکرار مکررات می کند تا حرف کش بیاید و برسد به موضوع اصلی.
اصلا همین خصوصیتش بود که موجب شد از سحر دعوت کنم پای گفتگوی اخیرمان باشد و راجع به مهارت برقراری ارتباط صحبت کنیم.
اولش قرار بود اسمش برقراری ارتباط با آدمهای سخت باشد که بعد دیدم اصولا سحر با هر نوع انسانی که زیر ساخت ارتباط را داشته باشد می تواند در کسری از ساعت ارتباط سازنده برقرار کند.
از شما دعوت می کنم به گفتگوی من و سحر که راجع به برقراری ارتباط است گوش کنید.
در بخش اول این گفتگو سحر بیشتر از زندگیش می گوید و در بخش دوم به تعریف چالش هایی که در برقراری ارتباط با آدمها در محیط حرفه ای داشته می پردازد.
برای ارتباط با سحر کشوری در توییتر به این نشانی پیام بدهید:
https://twitter.com/saharkeshvary
توییتر من؛ حسین حمیدیا:
توسط