مقدمه 

همیشه داستان دورهمی‌ها، برای من از اونجایی شروع می‌شه که یک روز عصر حس می‌کنم خیلی دلم گرفته و دوست دارم که چند تا از دوستام رو دورهم ببینم. بعد، بر می‌دارم و توی یک گروه خانوادگی، توی یک گروه دوستانه یا یک جمع تخصصی یا حتی وسط همین توییتر خودمون، پیام می‌دم که مثلا امروز عصر، یا فردا عصر یا یکشنبۀ هفتۀ دیگه، قصد داریم فلان جا جمع بشیم و حرف بزنیم. بعد هم بچه‌ها میان و به مرور که این ترکیب، ثابت می‌شه، یهو به خودت میای و می‌بینی که یه دورهمی راه انداختی و باید براش دنبال اسم بگردی و دامین بخری و هاست بخری و سایت بالا بیاری و …. 

حالا، اگر دورهمی درمسیر بازاریابی دیجیتال که از همۀ این دورهمی‌ها جدی‌تر بوده رو هم به حساب بیارم، حدودا 4 تا دورهمی اینجوری رو راه انداختم و به یه جایی هم که رسیده، دیگه خودم رو کم کم کنار کشیدم تا بچه‌های دیگه هم بیان توی میدون و بازی کنند. 

امروز، توی یه کافه، وسط آنتالیا، یهو به خودم گفتم بشین و به عنوان یه تجربه، از راه اندازی آخرین دورهمیت تعریف کن. حقیقت اینه که من، حالا حدودا 2000 کیلومتر از آدم‌هایی که خیلی دوستشون داشتم دورم و این دوری، موجب شده که راجع به هرچیزی که فکرش رو بکنید و به اون آدم‌ها مربوط باشه بتونم بنویسم. حالا، مثل همۀ ایرانی‌هایی که میان خارج و یهو دلشون هوای نوشتن می‌کنه، من هم وسط یه استار باکس نشستم و لیوان قهوه‌ام هم جلوم گذاشته و دارم توی لپ‌تاپم که به اینترنت رایگان کافه وصل شده،‌ برای شما می‌نویسم. 

عصردیدنی؛ یک دورهمی دیجیتال مارکتینگی

عصردیدنی، دومین یا شاید هم سومین دورهمی مرتبط با دیجیتال مارکتینگه که من توی ایجادش نقش داشتم. 

اولین رویداد، همون رویدادهای در مسیر بازاریابی دیجیتاله که احتمالا همگی شما باهاش آشنا هستید. در مسیر بازاریابی دیجیتال یا به اختصار، دی ام وی، یه دورهمی تخصصی بود که توی اون، همیشه یکی دو متخصص می‌اومدن و یه سری از کسب‌وکارهای ایرانی رو نقد می‌کردن و در حین این نقد‌ها، نکته‌های آموزشی خوبی هم مطرح می‌شد. این دورهمی، از سال 1397 شروع به کار کرد و بعد از 18 دورهمی، با شروع پاندمی کرونا، متوقف شد. احتمال میره که این دورهمی دوباره از اواخر پاییز شروع به کار کنه. 

دومین دورهمی یا رویدادی که آدم‌ها توی اون جمع شدند و از دیجیتال مارکتینگ یا یکی از شاخه‌هاش حرف زدن، یه جمعی از بزرگان محتوا بود که برای یه دغدغۀ مهم دورهم جمعشون کردم. این دغدغه، بحث مکانیسم قیمت‌گذاری محتوا بود. این رویداد که قرار بود دنباله دار باشه، یک جلسۀ عمومی داشت و بعد از اون، با همت چند نفر از بزرگان محتوا، تخصصی‌تر شد و همین روزهاست که گسترده‌تر بشه و در نهایت هم منجر به تشکیل انجمن صنفی محتوای تجاری ایران بشه. من، خیلی دوست داشتم این اتفاق به صورت عمومی بیفته اما به نفع همۀ دست‌اندرکاران محتوا بود که یه جمع کوچکتر کار رو جلو ببره و بعد،‌ این جمع عمومی بشه. 

دورهمی عصردیدنی، سومین دورهمی بود که تقریبا به موازات دورهمی محتوا تشکیل شد و تمرکزش بر دیجیتال مارکتینگ بود. اتفاقی که افتاد،‌ این بود که دیدم به دلیل نبودن امکان گفتگو، داره هسته‌هایی از آدم‌هایی که فقط در دوره‌ها و بوتکمپ‌ها شرکت کردن یا کارآموز جایی بودن شکل می‌گیره که دانش تجربی کمی دارند و لازمه که دانش از جایی که تجربه هست به اونها تزریق بشه. از طرفی، به دلیل وجود پاندمی کرونا، امکان جمع حضوری گسترده مثل در مسیر بازاریای دیجیتال وجود نداشت و تصمیم گرفتم این جمع رو کوچیکترش کنم اما بحث رو از حالت ارائه بیرون بیاریم و افراد، خودشون گردانندۀ بحث باشن. 

این رویداد، به نظرم از دورهمی در مسیر بازاریابی دیجیتال هم می‌تونه جذاب‌تر و جالب‌تر باشه و اگه یه روزی تصمیم بگیرم از بین اونها انتخاب کنم، احتمالا با چند تا تغییر کوچیک که در ادامه خواهم گفت، همین دورهمی عصر دیدنی باشه.

اما عصردیدنی در حقیقت چی هست؟‌

اول بگم که اسم عصردیدنی رو محمدحسین مفید پیشنهاد داد و من هم خوشم اومد و بنای کار رو با همین اسم گذاشتیم. 

عصردیدنی، یه دورهمی از تعدادی از اعضای فعال اکوسیستم بازاریابی دیجیتاله که هر عصر سه شنبه دور هم جع می‌شن و راجع به یه موضوعی که از قبل مشخص شده صحبت می‌کنن. این موضوع، معمولا حسب نیاز مخاطبین و حاضران در گروه دورهمی تعیین می‌شه و افراد سعی می‌کنن قبل از حضور در دورهمی، اگه تجربه‌ای راجع به موضوع دورهمی دارند، یادداشت کنند یا در گروه دورهمی به اشتراک بگذارند و بعد، توی دورهمی راجع بهش حرف بزنند.

اصل در دورهمی عصردیدنی،‌ بر اینه که آدما خودشون رو اون جور که هستند، و به میزانی که دانش دارند ابراز کنند و نترسند از اینکه بلد نیستند. بالطبع، ممکنه هر هفته، مهمون‌های عصردیدنی متنوع باشند و با هفتۀ قبل فرق داشته‌باشند. اما چیزی که مهمه، اینه که هر مهمون یه فرصتی برای ابراز خودش و بیان دانش یا تجربه‌اش داره و از این فرصت، استفاده می‌کنه تا بتونه در برهه‌های دیگه‌ای هم که لازمه خودش رو ابراز کنه، از این تجربه و چالش بهره ببره و به بهترین نحو، چیزی که بلده رو به بقیه منتقل کنه. 

از طرفی، این دورهمی، یه فضا برای شبکه سازی هم هست. درسته که تعداد افراد شرکت کننده کمه و حدودا به بیست نفر محدود می‌شه، اما شرکت کنندگان، هر هفته در گردش هستند و هربار که توی دورهمی شرکت می‌کنی، با افراد جدیدی مواجه می‌شی که شاید توی دورهمی‌های قبلی نبودن. 

یه نکته‌ای که سعی کردیم توی این دورهمی بهش خیلی اهمیت بدیم، برابر کردن جایگاه افراده. درسته که ممکنه افراد از نظر رتبه و دانش و تخصص و تجربه و جایگاه در نردبان شغلی در سطوح متفاوتی باشند، اما صرف حضورشون در دورهمی موجب می‌شه که خودشون رو با بقیه برابر فرض کنند و اگر تجربه‌ای دارند، اون رو به رایگان در اختیار بقیه قرار بدن و اگر تجربه‌ای ندارند هم با سوال پرسیدن، تجربۀ خودشون رو افزایش بدن. 

این مساله البته توی دورهمی‌های در مسیر بازاریابی دیجیتال هم رعایت می‌شد اما همین تفاوت سطح بین ارائه‌دهنده و حضاری که در سالن ارائه حضور داشتند، گاهی موجب می‌شد که آدم‌ها حس کنند بین اونها و ارائه دهنده‌ها تفاوت آشکاری وجود داره و قائل به یک نوع طبقۀ اجتماعی نامرئی بشن برای اون ارائه‌دهنده‌ها.

عصردیدنی چطور شکل گرفت؟

همونطور که گفتم، یک روز، نشسته بودم و به ذهنم رسید که دلم برای آدم‌های اکوسیستم تنگ شده. توییترم رو باز کردم، یه توییت زدم و نوشتم که عصر سه شنبه، منتظرتون هستم. همون روز، کلی آدم اون توییت رو به اشتراک گذاشتن و نتیجه این شد که حداقل 20-25 نفر برای اولین عصردیدنی اومدن. 

همون روز بود که اسمشو محمدحسین گذاشت عصردیدنی و بعد، متین بیگی عزیز هم کمک کرد که براش گروه بسازیم و اطلاعات بچه‌ها رو جمع کنیم و یه روز چشم باز کردم دیدم توی پنل NIC.IR دارم دامین ASRDIDANI.IR رو ثبت می‌کنم. همون روزا داشتم به مهاجرت هم فکر می‌کردم. به اینکه برم یه گوشۀ دیگه‌ای از دنیا و کارم و زندگیم رو از اونجا ادامه بدم. 

چند دورهمی بعد، یه هاست هم با راهنمایی متین برای دورهمی خریدیم و سایت دورهمی هم احتمالا همین حالا که شما دارید این محتوا رو می‌خونید، راه افتاده باشه و بتونید بهش سر بزنید. 

عناصر بنیادی دورهمی عصردیدنی

این چیزهایی که می‌گم، ممکنه بشه برای هر دورهمی‌ای ازش استفاده کرد و فقط مال عصردیدنی نباشه. اما من، برای عصردیدنی رو میگم و شما خودتون گسترشش بدین به دورهمی‌های دیگه:

– یک یا چند نفر پای کار به عنوان هستۀ اصلی تشکیل دهندۀ دورهمی:‌ این افراد، من، متین بیگی، محمدعلی خادم الفقرا و یکی دو نفر دیگه بودند. ما اومدیم و کنار هم،‌ جمع شدیم تا این دورهمی راه بیفته. 

– یه هدف اصلی: جمع شدن دورهم و انتقال تجربه. این هدف می‌تونست چیزهای دیگه هم باشه. می‌تونست حتی کسب درآمد باشه برای یک فرد یا یک گروه از موسسین. اما برای ما، انتقال تجربه و گسترش دایرۀ دوستان بود. همون کامیونیتی بیلدینگ خودمون. 

– یه هدف فرعی:‌ این هدف فرعی برای ما، دیدن آدمای جدید بود. اینکه بتونیم یه سری آدمی رو که ازشون دور افتاده بودیم و اطلاعاتی ازشون نداشتیم رو ببینیم و باهاشون آشنا بشیم. 

– مداومت و استمرار: یادتون باشه که از هدف مهمتر، مداومت و استمراره. چون چشم انداز و ماموریت رو میشه حین برگزاری شکل داد اما اگه استمرار وجود نداشته باشه، چشم انداز و ماموریت به هیچ دردی نمی‌خورن. پس قبل از هر چیزی مداومت و استمرار رو فراموش نکنید. معمولا این بخش، همون چند نفر نیروی پای کار اولیه رو نیاز داره. 

– یه مکان برای جمع شدن: برای ما، این محل کافه گراف بود. کافه گراف به ما این لطف رو داشت که بدون دریافت هزینۀ اضافه، دورهمی‌های دوستانه‌مون رو اونجا برگزار کنیم و حتی حالا که من نیستم هم این لطف رو در حق من داره. امیدوارم کسب‌وکارشون همیشه پررونق باشه. 

یه نکته‌ای که لازمه حواستون بهش باشه، اینه که بهتره این محل ثابت باشه. چون آدما واقعا با تغییر هربارۀ آدرس و جابجا شدن محل نشست اذیت می‌شن و از نظر روانی هم آدم‌ها به جایی که یک بار باهاش آشنا شدن راحت‌تر رفت و آمد می‌کنن تا اینکه هربار برن یه جای جدید. حواستون باشه که آدما از دیدگاه روانشناسی، ترجیح می‌دن به آدرس دورتر برن اما سختی پیدا کردن آدرس جدید رو به جون نخرن یا با ترس آشنایی با یه محیط جدید مواجه نشن. 

– یه برنامه برای دنبال کردن: آدم‌ها قبل از هر چیز، برای برنامه میان. ممکنه یکی یا دو نفر یا پنج نفر، برای دو سه هفته، فقط برای دیدن آدمای جدید بیان یا برای تجدید رابطه با دوستان. اما از هفتۀ سوم به بعد،‌ به برنامه نیاز دارید. برنامه هم مثل چشم انداز و ماموریته. ممکنه از روز اول نباشه. اما اگه از هفتۀ سوم به بعد،‌ نداشته باشیش، باید مطمئن باشی که به مرور کس دیگه‌ای نخواهد اومد و خودت و دو سه نفر پای کار دیگه باید بشینید تنهایی چایی بخورید. پس برنامه رو هم فراموش نکنید. 

– یه ایده برای نشان دادن اهمیت حضور افراد: این ایده می‌تونه هرچیزی باشه. برای ما، به مرور تبدیل به این شد که نظرات افراد رو روی وب سایتمون و در گزارش هر دورهمی به اسم خودشون بازتاب بدیم و برای افراد یه صفحۀ پروفایل هم ایجاد کنیم که توی نتایج جستجو رتبه بگیره و نشانگر فعالیت اجتماعی اون‌ها باشه. آدم‌ها به هرحال، لازمه متوجه بشن که براشون ارزش قائلیم و مشارکتشون توی دورهمی برامون ارزشمنده. 

– یه مقر برای اطلاع دادن به شرکت کنندگان در دورهمی: برای ما،‌ این پایگاه یا مقر، همون گروه تلگراممون هست. ما توی گروهمون که حالا، حدودا 70 نفر عضو داره، برنامه‌ها رو خبر می‌دیم،‌ رای گیری می‌کنیم راجع به موضوعات و در ادامه، بیشتر و بیشتر هم حرف خواهیم زد. 

چه افرادی در دورهمی‌ها شرکت می‌کنن؟ 

– ریسک‌پذیرهای اولیه:‌ همیشه یه سری از آدما هستند که این ریسک رو به جون می خرن که به هر دلیلی، از جمله دوستی با شما یا اینکه دلشون براتون تنگ شده یا حتی خواست شخصی، اولین آدمایی باشن که درخواست شما رو برای دور هم جمع شدن قبول کنند. باید دست این آدما رو بوسید که اگه نباشند، دورهمی شکل نمی‌گیره. ما هم توی دورهمی در مسیر و هم توی دورهمی‌های عصردیدنی، این قضیه رو داشتیم و اگر اون ده دوازده نفر اولیه که به ما اعتماد کردن و در حقیقت ریسک کردن و اومدن نبودن، هیچ وقت دورهمی شکل نمی‌گرفت. 

– ارلی ادپترها:‌ بعد از اون ریسک پذیرهای اولیه، باید از ارلی ادپترها هم تشکر کرد. کسایی که صرفا به واسطۀ ریتوییت شدن یه قرار میگن بذار برم ببینم چه خبره یا وقتی می‌بینن که چند نفر دارن ازش حرف می‌زنن، میگن به یه بار امتحان کردنش می‌ارزه. معمولا برای دورهمی‌ها، هربار یه سری از این آدم‌ها وجود دارند. آدم‌هایی که میان و تجربه می‌کنند و اگه نباشن، جمع خیلی خشک و منزوی می‌شه. این افراد، ریسک واقعی رو انجام می‌دن. چون ممکنه حتی هیچ کس رو توی جمع نشناسن و فقط بیان که ببینن آیا میشه یه ارتباط جدید برقرار کرد یا نه؟‌

– همیشه شرکت کننده‌ها: حالا نمیشه گفت همیشه. اما یه سری از افراد هستند که موضوع بحث هرچی که باشه، حتما میان و استفاده می‌کنن. این آدما، خیلی وقتا به دلیل وجود یکی از دوستاشون میان. یا وجود یه دلیلی که ممکنه برای بقیه روشن نباشه. یا خیلی وقتا هدفی دارند که به مرور مشخص می‌شه. مثلا شناختن اعضای فعال اکوسیستم یا هانتینگ نیروی کار یا گرفتن پروژه. این آدما هم ارزش زیادی دارند. توی جمع ما، آدمایی مثل بهار سیار، محمد گودرزی، سحر کشوری، نرگس بخشی و مهدی از این افراد هستند. 

 – تازه واردها:‌ یه سری از افراد هم هستند که شاید هیچ وقت توی این دسته‌بندی‌ها نگنجن و حالا که یه مقدار از برگزاری دورهمی‌ها گذشته، تصمیم گرفتن بیان و یه سری بزنن. ممکنه فقط یکی دو جلسه بیان یا ممکنه پای ثابت کار بشن و به مرور دیگه به عنوان یه عضو ثابت ببینیمشون. این آدما رو هم باید خیلی هواشونو داشت و قدرشونو دونست. 

 بزرگترین آفت عصردیدنی چیه؟

حرف نزدن! فقط همین یه چیزه که می‌تونه دورهمی عصردیدنی رو نابود کنه. این که آدما بیان اما حرف نزنن و تجربیات خودشون رو به اشتراک نذارن. ما همیشه به کسایی که میان و در عصردیدنی در کنار ما هستند، توصیه می‌کنیم که حتما توی بحث‌ها حتی در حد چند جمله کوتاه مشارکت کنند و البته برنامه داریم گروه تلگراممون رو هم فعال تر کنیم. 

برنامه‌های بعدی عصردیدنی چیه؟

ما در حال راه‌اندازی سایتمون هستیم. لینکدین عصردیدنی هم ایجاد شده و قراره که فعالیتشو شروع کنه. تصمیم داریم روی سایت، برای هر شرکت کننده‌ای که حداقل دو جلسه توی دورهمی بوده، یه صفحه داشته باشیم و خلاصه‌ای از دورهمی‌هایی که شرکت کرده و حرفایی که زده رو توی اون صفحه بذاریم. این آرزوی بلندپروازانه‌ایه، برای دورهمی‌ای که تازه در شروع راهه. اما آرزو بر جوانان عیب نیست. شاید یه روزی این آرزو هم محقق بشه. 

از طرفی، من، حسین حمیدیا، به عنوان فردی که از اول این دورهمی کنار بچه‌ها بودم، مدتیه خودم دور از وطنم و احتمالا چند ماهی هم این روال ادامه داشته باشه. اما از پویایی دورهمی عصردیدنی میشه به این نکته اشاره کرد که خودش داره خودشو می بره جلو و همۀ اعضا،‌ برای زنده بودنش دارن تلاش می‌کنن. 

خلاصه می‌خوام بگم این دورهمی عصردیدنی، هر خوبی یا بدی‌ای که داره، مسبب و دلیل اصلیش، ما شرکت کنندگان در این دورهمی هستیم. ماها که سه‌شنبه‌ها از ساعت 18:30 تا 21 وقت می‌ذاریم و میاییم کافه گراف تا توی دورهمی شرکت کنیم. و البته همگی به دنبال این هم هستیم که دورهمی هرروز حالش بهتر بشه و رشد کنه. تا یه روز، شهرهای دیگه رو هم پوشش بده و برسه به اونجایی که دلمون خوش باشه بهش.

لینک‌های مهم

اگر آدرس کانال تلگراممون رو بخواهید، اینه: https://t.me/asrdidani (عضو بشید)

و البته آدرس وب سایت: asrdidani.ir

و آدرس لینکدین عصردیدنی: linkedin.com/company/asrdidani

دعوت

 برنامۀ ما، هر سه شنبه از 18:30 تا 21 در محل کافه گراف برقراره. خوشحال می شیم شما هم بیایید و حضور داشته باشید.